BOVAG pleit voor minimale loonstijging met mogelijke bevriezing in verband met inkoopmacht grote verzekeraars en leasemaatschappijen. Deze inkoopkracht van de verzekeraars is een afgeleide van het omzetbeleid van de schadeketens. “Nee, het kan niet meer”, is immers ook een antwoord.

Omzet en winst
Met gelatenheid je overgeven aan het omzetbelang van je schadeketen staat immers niet gelijk aan je wens van het genereren van de noodzakelijke brutowinst op de werkvloer.

Maar door deze afhankelijkheid van schadeketens van de “gestuurde omzet” wordt de prijsdruk van verzekeraars en leasemaatschappijen wederom aangewakkerd door dit BOVAG-beleid.  Er is dan dus gewoon geen ruimte meer voor loonkostenstijging.

Als de hele economie een boost heeft dan heb je inflatie.  En dat betekent ook dat in de cao-eis minimaal een inflatiecorrectie in de looneis dient te worden toegepast. Daarbij is de loonschaal een onderhandelbare factor van vraag en aanbod vakmensen op de gehele arbeidsmarkt.

Dat betekent dat werkgevers het zich niet kunnen veroorloven om alleen het minimale cao-salaris niveau te hanteren. Het volgende is dat de autobranche enorm onderhavig is aan een technische boost. Het kennisniveau moet de aankomende jaren fors stijgen om de technologie bij te houden.

Dat betekent dat er mensen naar school moeten om bij te leren of mensen de juiste opleidingen dienen te volgen om in de autoschadebranche op het benodigde hogere niveau te kunnen instromen.  Het vak van autoschadehersteller dient dus aantrekkelijk gemaakt te worden.

Ik verwacht aangezien de schadeherstel opleidingen nog niet eens voor 30 % gevuld zijn, dat dit een zoveelste nekslag voor het vak van schadehersteller zal worden.

Ondernemers worden meerdere keren per jaar geconfronteerd met medewerkers die elders veel meer kunnen verdienen. Ik vraag me af wat een niet marktconforme cao-afspraak voor nut heeft om het gewenste ondernemersbelang correct te bedienen. Het enige wat overblijft is geklaag op de werkvloer, verschuiving en gebrek aan vakmensen waardoor er een onhoudbare situatie ontstaat voor de schadeherstel ondernemers.

BOVAG is geen cao-onderhandelaar voor de schadeherstelbranche. BOVAG zit tenslotte niet zelf aan tafel voor de cao-onderhandelingen. FOCWA is de cao-onderhandelaar voor de schadeherstelbranche. FOCWA zit immers aan tafel bij cao-onderhandelingen.

Wat vindt FOCWA trouwens van dit BOVAG-standpunt?
Inmiddels heeft de FOCWA laten weten vandaag een nieuwsbrief aan haar leden te versturen met een update over deze onderhandelingen. Ook beklemtonen zij in deze berichtgeving dat de instroom van kwalitatief technisch geschoold personeel onder druk staat waardoor het aanhouden van een nullijn op gebied van loonruimte onverstandig is.
Lees hier de berichtgeving FOCWA.

Aangepaste salarisschaal werk- en denkniveau schadeherstel op OE(M) niveau
Mijn advies is dat er voor hooggekwalificeerde medewerkers, dus medewerkers die op OE(M) niveau kunnen herstellen, een aangepaste salarisschaal dient te komen, zodat het aantrekkelijk gaat worden om je te verdiepen in correct herstel conform de herstelvoorschriften van automobielfabrikanten. Dit om de te verwachte leegloop van kennis en kunde te voorkomen.

Werk- en denkniveau voor schadeherstel conform herstelvoorschriften automobielfabrikanten is immers zeer belangrijk voor nu en de toekomst schadeherstelbranche!

Een voorbeeld van inflatiecorrectie bij verzekeraars ziet u in de volgende linkjes:
salarisschalen verzekeringsbedrijf 2019, en
loonstijgingen voor medewerkers verzekeringsbedrijf.