Tag Archief van: werkvloer

Daadkracht en doen

Schadeherstelbranche gaat gestaag verder
Iedereen heeft wat te melden, te bepalen, en iedereen weet op z’n eigen manier dat het zo niet verder kan, maar houdt vast aan het oude vertrouwde. Desondanks rest er slechts een gelatenheid voor ondernemers, uitvoerenden met een werkvloer in eigendom, om gewoon door te gaan met de orde van de dag.

Ondernemers willen wel maar durven vaak niet anders 
Partijen zitten aan het roer om vanaf de zijlijn te bepalen hoe het moet. Hier worden flinke kosten voor in rekening gebracht. Data-kosten, platforms, erkenningen, opleidingen, audits, duurzame trajecten, ketenkosten, en ga zo maar door.

Welke kosten dragen bij aan het daadwerkelijke schadeherstelproces
Maar welke van deze kosten voegen werkelijk wat toe aan het daadwerkelijke herstelproces?
Welke zijn te benoemen als overheadkosten?
Welke overhead kun je missen als kiespijn in je herstelproces op de werkvloer?

Wat heb je aan omzet als je geen verdienmodel gegund wordt
Als ondernemer moet het niet alleen gegund worden als samenwerkende partners, maar je draagt als ondernemer zelf ook verantwoordelijk voor een gezond verdienmodel. Voor de ondernemer moet het verdienmodel en wat eronder aan de streep bij elke schadedossier overblijft het focuspunt zijn. Dit bepaalt tenslotte je uiteindelijke bestaansrecht.

Ondernemersrendement schadeketens
Schadeketens zijn slechts geïnteresseerd in omzet en volume. Dat zijn hun fee-inkomsten, welke de kantoorkosten en salarissen dienen te dekken en de ketenwinst dienen te genereren met een percentage van de omzet en een vast maandbedrag.
Ondernemersrendement en ROI is voor de ketenbestuurders, coöperatie of BV niet belangrijk en geen issue. Gemiddelden en een lage schadelast wel, anders wordt er geen “gestuurd” volume meer gegund aan de betreffende keten.
Maar met een paar net iets te verkeerde schades is het ondernemersrendement van de lopende boekmaand weer weg. Schadelast en schadelastgarantie zijn een synoniem voor prijsafspraken.

Angst voor verandering en omzetverlies regeert dus nog steeds.

Behaalde omzetten geen garantie voor toekomst
Behaalde omzetten zijn in een volgende tenderperiode mogelijk ook weer weg.
Er is dus geen stabiel vooruitzicht mogelijk om een middellange termijn te plannen, laat staan een pensioen voor ondernemers of een gezond eigen vermogen in het lokale schadeherstelbedrijf op te bouwen.

De gehele schadeherstelbranche genereert bij voorbaat al een aftrek in kredietbeoordeling bij partijen als Graydon, Creditsafe of Handel zeker, dus ook bij banken en financiers.

Merkerkenning geen garantie voor correct schadeherstel
Merkerkenning is blijkbaar nodig om correct werk te leveren? Onzin!
Het ging allereerst om het gevecht klant. Van wie is de klant. De merkdealer of het schadeherstelbedrijf.
En daarbij is het een systeem geworden om de marges in het OEM-kanaal te verdelen, en de benodigde data af te schermen. Een merkerkend schadebedrijf, veelal in eigendom van een automobielholding, kan spelen met hun eigen korting op onderdelen om rendementen neer te leggen waar ze willen.
De schade BV is bij de meesten een stiefkindje met de laagste kredietbeoordeling binnen de holding, om de hoogste moedermaatschappij te kunnen voeden met een relatief hoge opbrengst op vaste activa, onder andere door interne lease- en huurconstructies. Het beleid is eerder gericht op anderen; het kapot maken door machten constructies omwille van volumes en importeursbonussen dan op goed rendement door goed herstel. Hierdoor krijg je binnen de schadeketen te maken met ongelijkheid in ondernemerschap, aangezien deze dealer gelieerde schadebedrijven meer marge hebben op de uiteindelijke inkoop onderdelen en daarboven de nog te ontvangen importeursbonussen, waardoor zij de prijsdruk/margedruk uiteindelijk wel zouden kunnen overleven.

Toverwoord brutowinst
Het toverwoord bij autoschade keten gelieerd zou brutowinst dienen te zijn.
Verkoop – inkoop onderdelen/materialen = brutowinst.
Wanneer de ketenkosten een afgeleide zouden worden van de brutowinst dan is het zo slecht nog niet gesteld met de schademarkt. Oftewel de marge op onderdelen dient niet een onderdeel te zijn van je rendement. Maar dat is het nu wel en aantoonbaar. Onderdeelprijzen zijn een speelbal aan het worden van het OEM-kanaal.

Wederzijds verdienmodel is gezonde marktsituatie
Wanneer ondernemers, met de benodigde werkvloer in beheer, goed begeleid door “hun” keten zouden kunnen sturen op initiële marge, dus per schade hun ROI correct gecalculeerd, dan zijn we weer een stap verder richting een gezonde marktsituatie. Dat noemen we een wederzijds verdienmodel, één van de kernwoorden bij een gezonde vorm van franchising.

Vanuit de dan ontstane nettowinst, als afgeleide van vraag en aanbod en kosten, kun je een percentage reserveren voor technologie, mens, equipment en kennis & kunde. Deze vinden we immers allen erg belangrijk. Goed herstel staat toch voorop?

Focus en daadkracht
Omwille van de volumes en de afhankelijkheid van deze volumes willen we blijkbaar niet veranderen. Geen verandering betekent dat de neergaande spiraal voortschrijdt en indexeren van kosten er niet bij is. Huidige prijsafspraken, lees uurtarieven, kortingen, gratis services en gemiddelde schadelast zorgen er nog steeds voor dat in de onderneming en op de werkvloer het ambachtelijk werken niet altijd meer leuk is. En wie is nu daadwerkelijk je klant?  Wie geeft de reparatieopdracht? Wie is verantwoordelijk voor goed herstel, garantie en eventuele aansprakelijkheid?
Gaan we weer met de juiste focus ondernemen met elkaar of blijven we in gelatenheid en berusten ons erin?

Brainstormdagen schadeherstelbranche – ben je er ook bij?
Net als afgelopen jaren zijn we zijn druk bezig met het organiseren van brainstormdagen.
Deze zullen dit keer niet alleen in Noordwijk plaatsvinden. Ook in Zwolle en in het zuiden van het land zal zo’n inspirerende dag georganiseerd worden.
Ben je een schadeherstelondernemer, expert, berger of financiële dienstverlener? Wil je ook een dag “out of the box” denken in (on)mogelijkheden met branchegenoten?
Stuur dan een berichtje naar info@schadeherstelbranche.nl met “interesse brainstorm dag” en vermeld je naam, bedrijfsnaam en telefoonnummer. We nemen dan contact met je op.

Contractbreuk Allianz?

Automotive en Autoschadeportaal berichten dat Allsecur verder gaat onder de naam Allianz Direct. Is het misschien mogelijk dat hier sprake is van contractbreuk richting aangesloten partijen zoals schadeherstellers en schadeketens? En dat hier ruimte ontstaat voor nieuwe onderhandelingen? Want de marges zijn niet dik!

Als dit inderdaad zo blijkt te zijn, dan ligt hier een geweldige kans voor ondernemers en schadeketens om betere, lees gezondere sturingscondities, af te spreken voor haar schadeherstelpartners met Allianz zodat er ook weer eens een verantwoord verdienmodel voor de schadeherstelpartners overblijft.

De verzekerde markt verandert. Allianz verandert blijkbaar ook, dus wellicht is het een goede kans om vanuit een gezonde kostprijsberekening de sturingscontracten met schadeherstelpartners te herzien.

Schadelastgaranties zijn “killing” voor de Schadeherstelbranche
Vanuit de optiek kwaliteit, veiligheid en ADAS kunnen schadelastgaranties eigenlijk niet meer worden afgegeven. De regie van de verdienmodellen zitten bij de verzekeraars, leasemaatschappijen en de schadeketens. De schadeketen roomt er immers ook nog een stukje vanaf. Het geld stroomt door een trechter met meerdere uitgangen, waarvan de rendements-uitgang voor de schadeherstellers vaak niet meer voldoende is om nog een “verdienmodelletje” te genereren voor goed en veilig schadeherstel.

Hierdoor genereer je schadeherstellers (vakmensen) op de werkvloer die hun vak niet meer naar behoren mogen en kunnen uitoefenen, en zelfs niet marktconform betaald kunnen worden voor hun steeds hogere werk- en denkniveau.  En dan verbaasd iedereen zich dat de echte vakmensen of voor zichzelf beginnen, en dus hun marktwaarde zelf gaan bepalen, of gewoon de branche verlaten? Zodat er nauwelijks nieuwe aanwas is voor het op zich mooie ambacht van schadehersteller? Een salaris conform kennis en kunde is voor de vakmensen op de werkvloer daardoor nauwelijks meer mogelijk. Hierdoor raakt het ambacht van schadehersteller ondergewaardeerd.  
Vervolgens wordt er al gekozen voor werknemers welke afkomstig zijn uit landen met een economisch lagere conjuctuur om de kostprijs nog verder naar beneden te krijgen. Zelfs hier is alweer een financiële trechter omheen gebouwd met meerdere uitgangen welke niet altijd gunstig zijn voor de uiteindelijk geleverde kwaliteit en het gewenste MVO-beleid op de werkvloer betreffende deze medewerkers.   

Schadeketens, verzekeraars en leasemaatschappijen dienen gewoon te stoppen met schadelastgaranties!

De vakmensen op de werkvloer dienen trots te kunnen zijn op het door hem of haar afgeleverde vakwerk. Het uitgangspunt van de schadeherstelbranche dient weer te gaan om correct herstel en maatschappelijk verantwoord ondernemen waarbij winst dient te worden gegenereerd om te kunnen blijven investeren in deze technologisch voortdurend veranderende markt.

Handel in geldstromen versus vakmanschap
Geld en zoveel mogelijk winst is uiteraard de belangrijkste drive voor financiële corporate dienstverleners, zoals verzekeraars en leasemaatschappijen, maar ook de schadeketens. Deze partijen handelen namelijk in geldstromen en niet in het benodigde vakmanschap. Dat is bijzaak geworden voor deze partijen. Door meer betrokken te zijn bij het ambacht van schadeherstellers en diens exploitatie kan er meer begrip ontstaan over de huidige situatie van de gehele schadeherstelbranche. Dat het zo niet langer door kan gaan lijkt mij voor iedereen duidelijk. Het generen van kwaliteit is immers een taak van de vakman op de werkvloer! Financiële corporate dienstverleners geven immers geen garantie op de geleverde kwaliteit schadeherstel.

Financiële corporate dienstverleners houden elkaar in stand?
Verzekeraars en leasemaatschappijen willen maar met één of enkele partijen zaken doen en beloven dan veel omzet op jaarbasis. Schadeketens hebben deze omzet nodig om bestaansrecht te hebben, immers zonder fors volume vallen de meeste franchiseorganisaties om. Dus zorgen deze partijen voor elkaar, hebben elkaar nodig en houden elkaar dus in stand. De ondernemers in de schadeherstelbranche moeten vervolgens “rommelen” en “snijden” in kwaliteit om nog een boterhammetje over te kunnen houden.

Schadelastgaranties leiden tot onveilig en incorrect herstel
Door de huidige schadelastgaranties dragen de schadeondernemers vaak zelf de kosten van bijvoorbeeld diagnose, ADAS en kalibreren. Anders dan bij cosmetisch- en reguliere schadeherstel leidt het snijden in de kosten van complex schadeherstel zoals ADAS onmiddellijk tot direct en aantoonbaar onveilig en incorrect herstel. In deze is het een taak van de branche om te zorgen dat elk voertuig dat complex herstel nodig heeft, volledig en aantoonbaar correct wordt afgeleverd. De veiligheid en wettelijke aansprakelijkheid ligt immers op de werkvloer. Dit is dan ook de enige plek waar de werkzaamheden veilig en gecontroleerd uitgevoerd kunnen worden.
En als er door willekeurig welke externe partijen getornd kan worden aan het benodigde gecontroleerde vakmanschap dan is het einde zoek!

Bij schadeketens hebben hun ondernemers franchisecontracten getekend met een machtiging om samenwerkingscontracten af te sluiten met verzekeraars en leasemaatschappijen. Maar de hoofdvraag is:

Ligt hier wel een integrale kostprijsberekening aan ten grondslag welke transparant wordt gemaakt in het belang van de franchiseondernemers?

Immers een franchiseketen dient te beschikken over een transparant en wederzijds aantoonbaar verdienmodel voor hun leden.