Tag Archief van: leasemaatschappijen

weer aan zet of schaakmat

WAKE UP CALL SCHADEHERSTELBRANCHE: Waar blijft uw rendement op de werkvloer?

Met verbazing heb ik kennisgenomen van het artikel van 8 juni jl. op Autoschadeportaal over uitstel loonsverhoging tot 1 december dit jaar waar de brancheorganisatie FOCWA zich hard voor heeft gemaakt.

De schadeherstel ondernemers, werkgevers, kunnen nu toch nog kiezen voor de
3.5 % loonsverhoging, en deze per 1 juli a.s. door voeren.
Of ze kiezen er nu voor om de opgeschoven loonsverhoging in tijd te compenseren, en wel tegen 29 extra vakantie-uren, oftewel een kleine 4 dagen extra verlof voor je medewerkers tot 1 december dit jaar.

Verlaging productiviteit werkplaats
Dit laatste betekent dus een verlaging van je productiviteit in je werkplaats.
Wat dus ook impact heeft op je rendement daar je vaste kosten gewoon doorlopen.
Ook ontstaat er in de komende vakantieperiode(s) mogelijk problemen met je bezetting.
Als je nu al je rendement niet kunt halen moet je mijns inziens zeker niet je mensen extra vrij gaan geven.

Ons advies:
Pak uw problematiek in de markt niet alleen op korte termijn, maar ook voor lange termijn structureel aan. De grootste problemen ontstaan niet nu, maar vanaf 2021.
Dan verwachten we immers een economische recessie van plusminus 6 %.  Het totale branchevolume zal dalen. Dit betekent voor velen een flinke aantasting op de cash-flow vanaf 2021; En dan moeten alle uitgestelde ondernemersbelastingen nog in 2021 terugbetaald worden, en mogelijk zelfs nog de dure NOW-financieringen.
Hoe gaat u de toenemende (uitgestelde) kosten betalen?

Rendement op de werkvloer
Er dient een gedegen koers uitgezet te worden om sterker uit de strijd te komen met een beter rendement op de werkvloer.
Onderaan de streep dient dit uit de brutowinst betaald te kunnen worden, met een gezonde berekening zodat er nog wat nettowinst over blijft om je bedrijf te laten voortbestaan.
Heeft u deze berekening al gemaakt?

De schadeherstelbranche is nog aardig door gehobbeld op hun orderportefeuille.
Menig heeft het verlies weten te beperken maar niet kunnen voorkomen. De reserves zijn op.

De vaste kosten stijgen, personeel is immers ook vaste kosten. Wees verstandig belast de stijgingen door in je uurtarieven, het kan zo niet langer. Los het probleem structureel op.
Alle reserves zijn opgeraakt tijdens COVID19, betalingen zijn uitgesteld, vaste kosten stijgen, rendement daalt.

Eénrichtingsverkeer
Een verzekeraar of leasemaatschappij compenseert het verminderde aanbod tenslotte ook niet.
De hele branche is nu rot door de uitgestelde betalingen. Over een jaar tot anderhalf jaar zullen alle uitgestelde betalingen vanuit de nieuwe omzet en winst betaald moeten kunnen worden.

Ons advies aan schadeherstelbranche:
Het is nu de tijd om marge te vergroten om deze buffer over een tot anderhalf jaar weer op orde te hebben. Dit gaat niet met 5 maanden arbeidsverkorting.
Zet alle zeilen bij pak alle omzet en zorg dat je de 6 á 7 procent terugverdient.

Ons advies verzekeraars en leasemaatschappijen
Ons advies aan verzekeraars en leasemaatschappijen is om hierin mee te gaan denken. Immers de winsten van verzekeraar zijn ook gestegen door de ketensturing en dan hebben keten gelieerde schadeherstelbedrijven ook nog eens te maken met de gemiddelde schadelast.
De schadesturing zal niet gehaald worden, maar de schadeherstelbedrijven worden wel gehouden aan de hierop gebaseerde prijsafspraken.
Waar einde van het jaar nog veelal een dikke afrekening plaatsvindt op niet gehaalde schadelast garanties.  Dus voor wie ben je dan nog aan het werk?
Geef een deel van die winsten weer terug aan de schadehersteller, zodat we elkaar nu en in de toekomst nog van dienst kunnen zijn.

Afscheid nemen van geldverslindende stakeholders die niks toevoegen
Daarbij adviseren we tevens om goed op de vaste kosten te letten om diverse externe stakeholders kosten goed onder de loep te nemen.
Diegene die niks toevoegen aan het rendement (lees: winst), en de kwaliteit of kennis op de werkvloer neem daar afscheid van.
Een aantal kunnen ons inziens gemist worden als kiespijn.

Weer aan zet of schaakmat?!
Ondernemers wilt u ook sterker uit deze crisis komen? Bent u klaar met het zijn van een “liefdadigheidsinstelling” in plaats van een gerespecteerd schadeherstelbedrijf waar vakmanschap wordt gewaardeerd?
Neem contact met ons op voor een gedegen plan van aanpak via info@schadeherstelbranche.nl.

Borging kwaliteit en veiligheid pijnpunt schadeherstel

Sinds 1 oktober 2018 hanteren de brancheorganisaties Focwa en Bovag in autoschadeherstel één kwaliteitsnorm voor de schadeherstelbranche. De gezamenlijke norm moet leiden tot een gelijk speelveld maar ook borging van de kwaliteit en veiligheid voor consumenten en opdrachtgevers. En in de borging kwaliteit en veiligheid ligt nu juist het pijnpunt.

De nieuwe branchenormering is ontwikkeld in nauwe samenwerking met een Centraal College van Deskundigen. Dit college bestaat uit marktpartijen uit de sector, waaronder een vertegenwoordiging van opdrachtgevers, zodat de norm in de sector breed wordt gedragen.

De brancheorganisaties wilden bewerkstelligen dat de branchenormering door de opdrachtgevers, lees de verzekeraars en leasemaatschappijen, breed gedragen zou worden.
Volgens Focwa en Bovag borgt deze branchenorm de kwaliteit en het vakmanschap.  Een norm die volgens eigen woorden Focwa “kwalitatief hoogwaardig schadeherstel garandeert”.

Bullshit!
Ik stel voor het artikel “financieel gewin boven veiligheid automobilist” eens te lezen. Identieke schadelastgaranties hebben schadeketens ook met diverse leasemaatschappijen afgesproken. Maar hierover meer  in een volgend artikel.

Bij mijn goede wil en weten is een correcte branchenorm louter een technische aangelegenheid conform OE(M) herstellen. Een merkerkenning is trouwens ook geen zekerheid voor kwalitatief hoogwaardig schadeherstel conform OEM voorschriften. Maar ook daar volgt binnenkort nog een uitgebreid artikel over.

Maar laten we eens kijken wie er invulling hebben gegeven aan de 1e opzet branchenormering Focwa/Bovag vanuit het Centraal College van Deskundigen:

Mathijs van Leeuwen – Focwa bestuur/Schadenet gelieerd SHB *
Peter Brussel – Focwa bestuur/Voorzitter  *                              
Femke Teeling – Focwa directie/directeur  *                               
Armando Boom – Focwa secretariaat/project leider T&I *       
Isabel Polderdijk – VVVF *
Ton Mesker – VNA (lease) *                                                        
Anton van der Heijden – RDW *                                                                   
Ferry Smith – ANWB *
Bob Smit – Silhouette-consultancy  * (nu namens RAI)
Rita Schepers – Achmea * (nu ook namens het Verbond van Verzekeraars)
Toine Beljaars – Bovag *
Frans Kragten – Bovag
Alex de Hoop – Verbond van Verzekeraars
Rolph van Markus – SHB-ABS 
Nico Spiering – Dekra 
Paul van Meggelen – SGS  
Gert-Jan Struijer – KIWA        

De namen hierboven met * hebben nu ook zitting in de Klankbordgroep Branchenormering, inclusief de onderstaande personen:
Frank Ruygrok – BOVAG
Richard Overeem – Nivré
Peter de Boer – NVCi

Waarom zit er iemand met een inkoop achtergrond, nota bene van de allergrootste verzekeraar van Nederland in het Centraal College van Deskundigen Focwa en in de klankbordgroep Branchenormering?
Heb je iemand die verstand van correct en veilig schadeherstel en dossiervorming heeft, wat in een klankbordgroep goed beschreven moet worden met betrekking tot onder andere de juridische aspecten en aansprakelijkheden, dan zou ik het nog enigszins kunnen begrijpen.

Maar het bevreemd mij dat verzekeraars advies kunnen verlenen betreffende correct schadeherstel gebaseerd op het kennisniveau van een bedreven inkoper. Immers een verzekeraar heeft voornamelijk belang bij een zo laag mogelijke schadelast oftewel schadelastbeheersing.

Uiteraard is het wenselijk dat er technische- en procesmatige input komt vanuit de betalende partijen, maar deze mag nooit verwevenheid hebben met inkoop, prijsvorming en schadelastbeheersing, want dit staat los van de branchenormering.
Anders heb je mogelijk een verkeerde pet op en hebben we te maken met tegenstrijdige belangen.

Je kunt namelijk nooit een lagere prijs tot doelstelling verheffen wanneer de kwaliteit en veiligheid daardoor mogelijk in het gedrang kan komen!

“Prijs van schadeherstel? Daar gaan wij niet over!”

Na FOCWA neemt nu ook de BOVAG in persoon van Toine Beljaars, voorzitter afdeling schadeherstel, deze stelling in: “Prijs van schadeherstel? Daar gaan wij niet over!”
Maar welk belang bedienen deze brancheorganisaties uiteindelijk dan nog voor de ondernemers van schadeherstelbedrijven? Als deze ondernemers en uiteindelijk de consumenten niet geholpen worden met de ‘’oneerlijke handelspraktijken’’, dan hebben we toch als Schadeherstelbranche te maken met een immens probleem?!

Het wordt tijd dat er nu daadwerkelijk eens met de vuist op tafel wordt geslagen en alle misstanden, oneerlijke handelspraktijken en niet transparante “malafide” verdienmodellen van leasemaatschappijen en verzekeraars, keihard worden aangepakt.

Wat is de betekenis van een brancheorganisatie?
“Een brancheorganisatie is een bundeling van meerdere bedrijven uit één branche. Een brancheorganisatie, vaak een stichting of een vereniging, kan verschillende doelen nastreven: de behartiging van de collectieve belangen van de aangesloten leden, de behartiging van deelbelangen van groepen leden en de behartiging van individuele belangen van leden. Daartoe verrichten zij activiteiten als lobby, CAO-onderhandeling, het opzetten van innovatieprojecten, het geven van juridisch advies, het organiseren van bijeenkomsten, collectieve inkoop, etc. Een brancheorganisatie kan aangesloten zijn bij een werkgeverskoepel, zoals MKB-Nederland of VNO-NCW.” (Bronvermelding Wikipedia!)

Dus het komt er op neer dat het belang van de leden, de ondernemers van de schadeherstelbedrijven dus behartigd dient te worden.

Waar ontstaat het conflict over het behartigen van belangen?
FOCWA welke niet met de vuist op tafel durft te slaan en heeft te maken met een conflictsituatie. Welk belang gaan ze nu behartigen? Het belang van de schadeketens en haar gelieerde schadeherstelbedrijven en haar stakeholders, onder andere de verzekeraars, of het belang van de onafhankelijke schadeherstelbedrijven die niet meegaan in de prijzenoorlog. Samen gaat dit niet; de belangen liggen te ver uit elkaar.

Of BOVAG, wiens naambekendheid sterk is bij consumenten, maar wel 100 % BOVEMIJ. Dus wat krijg je dan?
Een verzekeraar die de belangen van de Schadeherstelbranche gaat behartigen!
Waarbij opgemerkt moet worden dat zo’n 10.000 autobedrijven/dealers lid zijn van de BOVAG  tegenover een kleine 200 schadeherstelbedrijven. De schadeherstel-afdeling zal dan meer geënt zijn op schade-/merksturing specifiek naar de BOVAG leden.

Is een brancheorganisatie dan nog noodzakelijk voor de Schadeherstelbranche?
Je zou haast denken van niet, als niet de belangen van de ondernemers van schadeherstelbedrijven, maar die van de opdrachtgevers (lees: leasemaatschappijen en verzekeraars) worden behartigd en er niet keihard opgetreden wordt tegen de misstanden en malafide handelspraktijken waar ondernemers al wat jaren mee te maken hebben.

Schadeherstellers,  is uw brancheorganisatie nog wel uw brancheorganisatie ondanks dat uw belangen niet of niet voldoende behartigd worden?